author«Naizager»
Қордай ауданында тұратын 160 мың адамның 40 проценті басқа ұлт өкілдері. Әсіресе, дүнгендердің саны басым. Олар ауыл-ауыл боп шоғарыланып, «жеке мемлекет» болып отыруды әдетке айналдырған. Олар туралы, тіпті, «Қазақстанның жоғары оқу орындарынан балалары мамандық алмайды екен, көрші Қырғыз Республикасына барып оқиды екен, Қазақ елінің әскері қатарынан да бас тартады екен» деген сияқты тағы басқа алып-қашпа әңгіме көп ел арасында. Сондықтан Қордай ауданындағы «Достық үйінің» достық туын жықпауда атқарар міндеті өте зор. Ол үйге әр жерден төбе көрсетіп үйренген «той генералдарын» жинап алып, той тойлау үшін емес, оқшауланған ұлт өкілдерін қазақтардың ішіне тартып, Қазақ елінің Ата Заңы мен Тәуелсізігін құрметтеуді, қазақ халқының аңқылдаған достық ниетін «қорқатық», «ынжықтық», «сорлылық» деп қабылдамауды түсіндіру — атқарылатын іс-шаралардың, иедологиялық жұмыстардың ең маңызды тақырыбы ретінде күн тәртібінде тұруы керек.
Сонымен…
Перзидент тапсырма берді. Енді оны орындау қалай болмақ? Ол қашан орындалады? Биыл ма? Келесі жылы ма? «Тойхананы» алты айда бітіріп, «Біз ашылдық!» деп жазып тастайтын қазақ, «Достық үйіне» келгенде кежегесі кейін тартып қалмай ма? Ел қойып жатқан сұрақтар мен жұрт күткен жауаптар көп.
